Author: Iluminado Lucenta
Sa iyo’u nagpupugay, may alay na pag-ibig
Ika’y kaligayahang sa ami’y tumitigib
Kapalaran mo nawa’y patnubayan ng langit
O larawan ng bayan, ipag-adya sa ligalig.
Iwinawagayway mo an gating kapayapaan
Sinasalamin mo ang buong kapuluan
Sapul nang unang naghimagsik sa karimlam
Hanggang sa kilusan ni Bonifacio’t Katipunan.
Asul kang sa langit ay isang sagisag
Ng tubig na sariwa’t bukal na matimyas
Kaakit-akit, kawili-wili sa ating lahat.
Pula ay larawan ng tiniis at sakit
Dugong nabuhos sa ilalim ng langit
Dugong tumina sa mga patag na bukid
Upang kalayaa;y ipaglaba’t makamit
Putting walang dungis at walang kapantay
Aruga’t paggalang sa batas ng bayan
Tayong lahat ay payapang nangabubuhay
Sa tamis ng pag-ibig at mutyang damayan.
Puting kapuri-puri’y sadyang nilapatan
Niyong araw. Tatlong bituin nangagsisikatan
Luzon at Mindanao, mga pulong kabisayaan
Magkakapatid. may dagat mga naghihiwalay
Walong lalawigan ang mga sikat ng araw
Silang napipilan ng kamatayang mapanglaw
Silang nagsikilos alang-alang sa katarungang
Ninais ni Bathalang makamtam ng bayan.
Pumapagitna ang araw. Larawan ng paglaya
Hiyas na hinubog ang siphayo’t dalita
Hari ng kalangitan at ligid ng mga tala
Sa kalayaang inusig, maningning na gunita.
Sa iyo’y nagpupugay, Bandila ng pag-ibig
Kapalaran mo nawa’y patnubayan ng langit
Ipagdasal nating lahat ang bandilang marikit
Sa kanyan’y ihandog ang mga puso at dibdib
Source:
Literatura Ng Iba’t Ibang Rehiyon Ng Pilipinas (Binagong Edisyon), Carmelita Siazon-Lorenzo, et.all., Grandbooks Publishing Inc. 2010
