Author: Jayson de Lemon
Hali sa Bikolnun duman po ako nagpuun,
Uragon kung apudun kung sa indong tubudun.
Makusog ang buot na talagang maisugun,
Sa maski anong laban dai daraugun.
Bikolano ako! Saro sanang Pilipino!
Iba sa kadaklan na talaga mang matino.
Puso ning mga Pinoy, Puso ning mga Bikolano
igwa ning kararahayan igdi sa bayan ko!
Bikolano ako! Sa Pilipinas bistado.
Maharang na lasa ay saro man sanang gusto,
Nagpapahiling, ibang-iba ang bikolano,
Sa pilipinas ay ipinagmamalaki ko!
Magagayon na mga tao yan ay Bikolano!
Tatao sa buhay na talagang may asenso.
Matinong kaulay, dai man manloloko
May sarong tataramon na pangkakaputan mo.
Mga Bikolano, MakaDiyos at Makatao,
Hadi sa Kinab-an Diyos-sasamuya iyo.
Gabos igdi sa tuya sya may gawa totoo,
Mayong sawang nakabantay saiyang gin’gibo
Kaming Bikolano maski sain kaibhan mo,
Marahay na pakikiiba mamamati mo.
Taram na pagmuot kami man din ay tatao,
na maski kay isay maadi ming itao.
Gulpi a nag-hahapot kung sain daw a Bikol,
Bikol na istaran ning mabubuot ay dakol.
Rehiyon Singko po, may kadaklaan a sukol
Bikolandia kung apudon mi igdi sa Bikol.
Taas ning angog maski kay isay sasaindo!
Mabubuot, magagayun asin mga uragon!
Bikolano ako! Iyo bikolano ako!
Nagpapabisto po, Bikolanong Pilipino!
Source:
jaysondelemon.blogpsot.com
